Całkowite wyleczenie neuropatii cukrzycowej nie jest możliwe, ale dzięki właściwej terapii można spowolnić chorobę, a nawet zatrzymać dalsze uszkadzanie nerwów. Podstawą terapii jest leczenie przyczynowe, czyli odpowiednie kontrolowanie cukrzycy. Częste monitorowanie glikemii i utrzymywanie jej na prawidłowym poziomie jest więc najważniejszym elementem leczenia neuropatii cukrzycowej. Ważne jest stosowanie się do zaleceń lekarza dotyczących dawkowania leków, a także przestrzeganie zasad tzw. „diety cukrzycowej”, zwiększenie aktywności fizycznej, regularne monitorowanie poziomu cukru, w tym codzienne samodzielne pomiary glikemii. Należy również pamiętać o kontroli ciśnienia tętniczego, kontroli gospodarki lipidowej oraz zrezygnować z używek, takich jak papierosy czy alkohol. Farmakoterapia wspomagająca może obejmować podawanie kwasu alfa-liponowego, witamin z grupy B, leków obniżających ciśnienie krwi [3].
Leczenie objawowe obejmuje przyjmowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych (jeśli neuropatii towarzyszą dolegliwości bólowe). W uzasadnionych przypadkach lekarz może przepisać leki przeciwdrgawkowe (np. gabapentynę czy pregabalinę) i leki przeciwdepresyjne. Przebieg leczenia neuropatii cukrzycowej oraz wybór leków w dużej mierze zależy od tego, jakie nerwy zaatakowała choroba. Przykładowo jeśli neuropatia autonomiczna dotyczy układu pokarmowego, konieczne może okazać się podawanie leków hamujących wydzielanie soku żołądkowego, łagodzących nudności czy przeciwbiegunkowych [1].
Elementem terapii neuropatii cukrzycowej, zwłaszcza jej postaci czuciowo-ruchowej, jest również rehabilitacja. W zależności od lokalizacji problemu fizjoterapeuta ustala zestaw ćwiczeń ruchowych oraz dobiera zabiegi z zakresu fizykoterapii, które mają na celu poprawienie czucia i ruchomości kończyny objętej neuropatią oraz łagodzenie dolegliwości bólowych.
Śledź Nas